Uiteindelijk gaan we rond half 10 op pad. We gaan eerst naar downtown Chayenne.
In onze zoektocht naar het motel van gisteravond hadden we gezien dat Chayenne er erg gezellig uitzag met een square met terrasjes, vlaggen en winkeltjes. Hoe anders ziet een stad er 's ochtends in de regen uit, waarop we de stad maar snel verlaten. Wel staan er door de stad verspreid 8 Chayenne Boots. In andere steden hebben we soortgelijke fenomenen gezien: hier zijn het de cowboylaarzen, andere keren paarden, koeien of bulls. We pakken de snelweg en rijden al snel Colorado binnen, dat een heel schone en vriendelijke indruk maakt. Het landschap doet ons denken aan Belgie of Noord- Frankrijk. In Loveland (CO) zien we de aankondiging voor een outlet, waar we even gaan kijken. Het is een behoorlijk trieste bedoeling want zeker 70% van de winkels staat leeg. Jos denkt dat de winkelketens zich hier allemaal nog moeten vestigen, maar een praatje met een medewerker van de Tommy Hilfiger-shop leert dat de winkels vertrokken zijn naar de overkant van de weg waar een nieuwe mall geopend is.
Bij de Mc Donalds lunchen we want Jos heeft deze vakantie nog geen hamburger op en dat kan natuurlijk niet in de USA, en daarna rijden we door Estes Park waar we om 15 uur aankomen en inchecken in het motel. Inmiddels regent het weer maar we gaan toch maar een stukje het Nationaal Park in. De eerste stop is het visitor center en omdat het behoorlijk doorregent blijven we nog even in de giftshop hangen maar het kost ons geen moeite om niets aan te schaffen. We rijden over de old fall river road die ons naar een hoogte van 3km brengt.Helaas blijft het de hele weg regenen waardoor we een deel van de aangekondigde uitzichten en bijzonderheden niet kunnen zien. We glibberen verder over de bemodderde paadjes en klimmen langzaam naar de top. Vlak voor de top zien we plots een Yellow Bellied Marmot op de weg, een soort marmot met de afmetingen van een Vlaamse Reus, maar voordat we een camera hebben kunnen pakken is het beestje al over de rand van de klif verdwenen. Bij de top aangekomen blijkt de Ranger Station te sluiten en kunnen we alleen nog even terecht in de ernaast gelegen souvenirwinkel. Het is er berekoud, dus we verlangen naar de warmte van een kop koffie. 
Er is niet van het uitzicht te genieten, dus gaan we naar beneden. Het voordeel van de dichte mist is dat je niet ziet hoe diep de afgronden zijn waarlangs je rijdt; een voordeel voor Jos met zijn hoogtevrees ;-) Beneden in het dal is het droog en voor morgen wordt er beter weer verwacht met veel zon. We eten bij Hunters' Chophouse, dat volgens de kritieken geen fatsoenlijk voedsel kan serveren (we lezen de recensies pas achteraf), maar wij zijn uitermate tevreden met de mooie schaal met calamares en de salades. Niets te klagen, zelfs niet voor ons.Thuis hangen we nog wat voor de tv - we zijn regelmatige kijkers van het food netwerk- en doen nog wat ideeën op voor toekomstige gerechtjes.
Reageer hier
